zondag 19 juli 2015

Ready to go

Vrijdag 17 juli

Het is zover... We Go USA 2015 gaat beginnen. Alles is in 3 koffers gepakt dus we hebben nog een bagagestuk voor de terugweg te vullen! Om half 9 geven we Lilly een dikke knuffel en brengt Opa ons naar Schiphol, dank weer. We geven de bagage af in vertrekhal 3, balie 17, British Airways. Daar zien we nog wat bekenden die ook inchecken naar Londen maar dan de weg vervolgen naar Costa Ria, wat is de wereld toch klein ;-). We maken kennis met de nieuwe security op Schiphol en lopen naar boven om snel door de controle te zijn. Demi komt erachter dat zij de laptop oplader vergeten is.. oeps. In vertrekhal 3 is het een gezellige drukte en wij sluiten aan in de rij bij de Mac. Hier hadden de meiden zich erg op verheugd, wij houden het bij een lekker bakkie koffie. 



We lopen erna naar de D gates en hebben contact met Rinsche die ons nog komt knuffelen en uitzwaaien. 


Bij D26 gaan we het vliegtuig in en zitten prima op rij 10. Vliegtijd 45 minuten maar dat wordt wat langer omdat het druk is in Londen Heathrow... whats new, vervolgens is er geen plek aan de gate dus zitten we nog iets langer opgesloten. De overstaptijd is 3 uur, komt goed. Nadat we worden losgelaten lopen we naar de connection van terminal 5 naar 4, dit gaat weer per bus, waar wij als enige passagiers inzitten. Vervolgens weer de check check dubbel check maar hier geen wachtrij. Tijd om even wat eten en drinken, dit doen we lekker bij de Pret a Manger. Bij gate 11 vertrek onze vlucht naar Atlanta per Delta Airlines. 



Wick hoort Demi en Noa omroepen huh echt? We gaan voor de zekerheid maar even bij de balie vragen, ja hoor een paspoort check. Geen probleem alstublieft mevrouw. Dan mag zone 2 boarden en dat zijn wij, alllen alle lampjes worden rood als de paspoorten door de scan gaan... grrrrr weer een check ( geen idee wat de mevrouw hiervoor dan heeft gedaan) Goed we blijven lachen, we mogen ook nog met een tulband meneer mee die ons allemaal het hemd van het lijft vraagt... hoe heet je leraar Noa ... ik heb er heel veel meneer. Welke school zit jij Demi? En ondertussen zie je iedereen het toestel ingaan... Als de meneer alles van ons weet mogen wij ook aan boord, rij 32 en 33 ab en gelukkig kunnen we ook de handbagage nog kwijt! Het is een prima vlucht van 8.31 uur, de service was top, genoeg eten en drinken, rijst met kip, ijs, hamburgertjes, hete doekjes, vega maaltijd voor Demi en veel films gekeken. Noa scherm moest wel 2 x gereset worden, die ging een eigen leven lijden door een chinese filmtrailer af te spelen..


We landen op 1835 uur op Atlanta en nadat we het toestel verlaten lopen de de wandelvierdaagse, jeetje wat een eind lopen naar de douane. Uiteindelijk mogen we bij een kiosk de paspoorten scannen, vingerafdrukken en een mooie foto maken, er rollen 4 bonnetjes van dit alles uit en dan weer naar de officer die een mooie stempel in de paspoorten zet na de beroemde vraag te hebben gesteld... wat komen jullie hier doen. De koffers rollen inmiddels van verschillende banden, gelukkikg heeft Noa hele goede ogen haha. Dan staan we in de hal.... we zijn in Atlanta !! Met de shuttlebus rijden we naar de Rental Car building en kunnen door het inchecken bij Alamo meteen door naar de auto's.... jeetje wat is weinig keus.... in de midsize suv rij is het Hyundai of Kia, de categorie erna en de minivan's hebben ze hier maar helemaal leeg gelaten. We kiezen een Dodge Journey uit en kunnen naar de Exit. We rijden het terrein af maar hebben meteen het idee nog in een vliegtuig te zitten, hij stijgt alleen niet op... Auto meteen teruggebracht, nul bonnetje mee en de hele lading er weer uitgehaald en opnieuw naar boven waar de auto's staan. Inmiddels nog minder keus, nu een Kia Sorrento, weer de koffers inladen en naar de Exit... hier hebben we heeeeeel lang gestaan, het contract bleek gesloten te zijn en daar moest een manager aan te pas komen. Pffff we zijn zo moe en willen alleen maar wegrijden. Dat kan uiteindelijk en in het donker brengt onze Tomtom nummer 2 ons naar Acworth waar we logeren in de HI Express. 



We checken in, kamer 310, deze kamer is heerlijk ruim en de bedden roepen ons.



Wick en Demi rijden nog even snel naar de Mac voor een kleine snack, inmiddels is het nl 2300 uur en dat is 0500 uur thuis. Dan ploffen we allemaal ons bed in en slapen maar.. op naar een heerlijke vakantie.

1 opmerking: