Atlanta- Amsterdam

Vrijdag 7 augustus

Daar breekt de echte laatste vakantiedag aan.... in het hotel hebben we weer een lekker ontbijtbuffet waar nog moeten opschieten want de toko sluit ook echt om half 10. We organiseren de koffers voor de laatste keer en brengen deze naar de lugage room. De korte broeken blijven zo laaaaang mogelijk aan. De auto staat nog netjes in de valet parking voor usd 25 dus gaan we te voet de stad in, alles ligt ook echt om de hoek. 

We lopen zo het Centennial Park in en komen bij CNN uit. Hier kopen de kaartjes voor de behind the scene tour van 1100 uur. Wow wat een grote 'lobby' er is een complete foodcourt binnen, wij weten wel waar wij zo koffie gaan drinken... Na de controle van tassen en ons zelf, toet toet bij Noa, mobieltje in haar zak maar dat heeft ze zelf even aan de meneer uitgelegd. Dan 8 verdiepingen omhoog met de roltrap, ik durf bijna niet naar beneden te kijken. 

De eerste stop is de foto stop, we kruipen met z', 4 en achter de desk om het nieuws te lezen, de fotomevrouw zegt dat ik m'n bril van m'n hoofd moet halen maar vergeet op mijn tas te letten die achteraf loei groot op de foto naast het buro staat... foto mislukt. We krijgen een rondleiding langs de newsrooms, productieruimstes, uitleg over het groene scherm, zien een filmpje van de diverse CNN verslaggevers waarvan wij Anderson Cooper wel de bekendste vinden en handsome ;-)

Leuk om de tour te hebben gedaan, deze eindigt in de souvenierwinkel waar een mevrouw denkt dat Wick de enige echte Sean Penn is haha dat is hij ook mevrouw. Natuurlijk worden er aankopen gedaan, de dollars blijven rollen. 

Dan toch een bakkie van de DD met oa een Atlanta Braves donut voor Noa. De meiden hebben een gezellig plekje gevonden en zitten we heerlijk even te kletsen over de vakantie die nu bijna echt om is. 

We hebben nog even tijd om door het Centennial Park te lopen richting World of Coca Cola, daar hebben we de tour 4 jaar gelden gedaan maar komen vast nog eens terug. We maken nog wat foto's in het park en dan is het echt tijd terug te lopen naar het hotel, inmiddels schijnt de zon ook volop! 

In het hotel verzamelen we de bagage en kleden ons om. De auto wordt voorgereden en off to the airport we go. TT begrijpt het niet helemaal en zo rijden we eerst naar het noorden ipv naar het zuiden. Het is best druk om de weg en het duurt even voordat we begrijpen waar nu het gebouw van de Rental Cars return is. We leveren de auto met nog maar een druppel benzine in, de bedoeling was nog een dollar of 5 te tanken maar er kwam geen gas exit meer voorbij... oeps gelukkig goed afgelopen. Ook het bekende bonnetje geeft een usd 0 aan dus we kunnen afscheid nemen van de auto welke ons zeer fijn overal gebracht heeft. We 2 verschillende liften komen we aan bij de transfer busjes die ons brengen naar de Intercontinental Terminal. Hier checken we in voor de Virgin Atlantic vlucht naar Londen Heathrow, het is helemaal niet druk, we zijn meteen aan de beurt. Koffers zijn allemaal nog keurig onder de 20 kilo! Dan gaan we door de security check, hier ook geen drukte, gelukkig maar ik vind het altijd zo'n hectisch gedoe, schoenen aan/uit, laptops erin en eruit alles weer verzamelen en natuurlijk vergeet ik altijd dat ik nog water en appelsap in de tas heb zitten. Dat verdwijnt dan ook in de vuilnisbak. We nemen nog een rondje Starbucks en ik kijk nog even alle papieren na. We hebben ook de boardingpassen van LHR naar AMS gekregen en blijken alle vier kriskras door het toestel te zitten, wie verzint zoiets. Ik heb er ook niet meer opgelet gisteravond toen ik inchecken, het is 1 boeking maar er zijn verschillende PNR's aan te pas gekomen om te kunnen inchecken, stoelen te reserveren, volgende keer beter opletten. De stoelen kunnen in ATL niet meer aangepast worden want wij zijn Virgin en zij zijn BA .... ik zeg maar niets meer. De vlucht verloopt prima, toestel zit niet helemaal vol, we eten chicken en Demi Pasta, als toetje een heerlijke Key Lime Pie. De aankleding is hip aan boord, het plastic bestek en glazen zijn paars net zoals de zijverlichting. We kijken wat films en kunnen de slaap niet echt vatten, er krijst ook bijne de hele weg een baby aan boord. We vliegtijd is 7.20 min maar de piloot maakt wat extra rondjes rondom LHR. We hebben geen haast, de overstaptijd is 5 uur. Rond de klok van 0700 uur zijn we geland op LHR terminal en mogen weer met het busje mee naar terminal 5. Ook daar weer de bekende controle, beetje dubbel allemaal maar goed we ondergaan het allemaal. Ook hier wordt de bak met mijn tas eruit gevist ... water meegenomen uit het vliegtuig erin... ok gooi maar weg. Zo en dan mogen we loslopen. Wat een drukte op LHR zo op de vroege morgen. We vinden wat relaxstoelen in de quiet area en halen broodjes en drinken. De tijd gaat echt langzaam, we storten echt in na een uur of 3. We lopen wat, kijken in winkels... we willen naar huis. De vlucht zou om 1155 uur vertrekken maar is vertraagd naar 1215 uur, kunnen we handelen. We gaan preboarden door 1 stuks handbagage in te checken maar we mogen de roltrap naar het vliegtuig niet af... er zijn problems... nee toch. De problems duren even en iedereen wordt wat onrustig, we kunnen naar het toilet door de boardingpass weer af te geven. Wat is er aan de hand, uiteindelijk blijkt er nog iemand aan boord te zijn die medische hulp nodig heeft. Na een lange tijd zien we iemand in een rolstoel het vliegtuig verlaten en mogen wij naar binnen. Met 2 uur vertraging vertrekken we, dus dat is 7 uur overstaptijd geworden, goed dat je dat niet van te voren weet!!  Het hele stoelenverhaal heb ik nog iets kunnen aanpassen zodat Noa en ik bij elkaar zitten. Wick zit achter ons en aan boord is een dame die met Demi kan ruilen zodat zij bij Noa en mij zit. Wat een gedoe. De vlucht is kort, 40 minuten maar.... de piloot moet vlak voor de landing de knuppel weer in de stijgstand zetten jeetje.... we gaan gewoon weer de lucht in. De captain meldt zich aan... er zat nog een vliegtuig voor ons, we landen wat later. We kijken elkaar allemaal aan en zijn errug blij als we uiteindelijk geland zijn. De koffers komen verspreid op de band binnen en kunnen we naar buiten waar opa ons opwacht. We helpen nog even een chinese moeder die haar zoontje kwijt is en andersom, gek stel. Buiten is het heerlijk, het lijkt Florida wel. 
We zijn 5 uur thuis, een voordeel dat het snel avond is haha. 
Wat hebben we weer een fantastische reis in de USA achter de rug. Nu lekker nagenieten en stiekum weer nieuwe plannen maken.... We go USA 2016 ????!!!!!

To Atlanta

Donderdag 6 augustus

Vandaag hebben we geen haast maar helaas is het wel de dag om uit te checken. We ontbijten de koelkast leeg ;-) pakken de laatste spullen in, halen de bedden af en dan nog een laatste rondje check check dubbel check. De zon schijnt ook weer heerlijk dus extra moelijk om weg te gaan. 

We zwaaien nog even naar de overbuurman en dan leveren de we sleutel in bij de receptie vd Valk. Daar rijden we nog een rondje om het golfterrein. Dan is het tijd om de 200 op te rijden richting de I75, highway to Atlanta. Op de 200 is nog een Walmart waar we echt de laatste spulletjes in slaan; eos, makeup en advil. 

In de buurt ook nog een Webster University... wie weet komt Demi hier nog eens terug ;-)

Tuurlijk vliegt de tijd en is het al 1200 uur als we de weg oprijden. Op naar de DD onderweg, maar helaas 2 x een afrit genomen maar daar zaten de vrienden van de DD in een pompstation en dat is niet zo gezellie. Verder komt er van alles maar geen DD, we rijden inmiddels als in Georgia en het is ook nog bewolkt geworden. Dan maar een stop bij de Mac, de achterbank rechts gilt om een cheeseburger en nemen wij daar wel cappuccino... machine stuk,,, waar hebben we dit vaker gehoord haha. Dan maar een regular welke eigenlijk nergens naar smaakt. 
Meet Teddy our friend..

Hup de weg weer op en de TomTom verwacht ons inmiddels rond 1815 uur in Atlanta. We rijden lekker door maar bij Macon belanden we in noodweer, teveel regen, onweer en bliksem. We zien bijna niets, auto's doen de waarschuwingslampen aan en zo rijden we heel voorzichig door. Als we besluiten toch de weg af te gaan wordt het gelukkig lichter. Pfff we survived. Op de andere baan staat een enorme file vanwege een geschaarde vrachtwagen. 

Bij Atlanta wordt het wat drukker maar we hebben geen file. We gaan nog even naar de Lenox Square Mall alleen we hebben moeite om de ingang te vinden. Uiteindelijk vinden we een parkeergarage en kunnen naar binnen. We hebben niet veel tijd meer dus gaan eerst wat eten in de foodcourt, lekkere chicken mango, soep en een wrap. De foodcourt is op level 1 en de AF op level 4... daar nog een leuke sweater voor Noa gekocht. Bij Footlocker doen we nog een poging om Nike badslippers voor Jaco te scoren maar daar hebben ze niet de kleur waar hij om vroeg, de verkoopster zegt maak een foto van de slippers die er wel zijn... ik doe het maar het is in NL middernacht...Buiten de mal ligt nog een American Apparel waar Demi na 3 weken haar witte rokje vindt... die missie is dus geslaagd. Dan gaan we het hotel maar eens opzoeken, het is een late check-in geworden. De Holiday Inn Express ligt bijna om de hoek van CNN en het Olympisch park. We krijgen een kamer op de 9e verdieping en hebben mooi uitzicht over de stad en een groot reuzenrad. 

Net als we nog even naar buiten willen gaan is het weer behoorlijk aan het regenen en het leek er niet op dat het snel over zou gaan... dan maar uit het raam de stad bekijken. De laatste nacht van deze heerlijke vakantie in de USA.

Pine Island

Woensdag 5 augustus

We worden er vrolijk van... opstaan met de zon. Vandaag wel een wekker gezet maar om half 10 wegrijden naar het strand gaat niet lukken... het is vakantie! Na het ontbijt verzamelen we de handdoeken en vullen de koelkoffer met eten, drinken en ijsblokjes gemaakt uit de koelkast.
Bestemming Pine Island. De route er naar toe is inmiddels bekend terrein voor ons, via dezelfde weggetjes komen we Inverness uit. 

Om 11 uur rijden we het parkeerterrein op en betalen usd 5. 

We kiezen een palmboom uit waar we bij gaan liggen, zo hebben we ook een beetje schaduw. Het is een klein strandje met palmbomen, er is een heel leuk strandtentje Willy's, er staan allemaal picknick tafels met bbq's. Hier komen de locals lekker even pootje baaien. Je kunt het water in maar het komt niet verder dan je knieen.In het water zijn veel vissen en krabben te spotten. 

Het is er heerlijk, er is altijd wel iemand die een muziekje heeft aanstaan en achter ons zitten twee meiden die in onze oren een soapserie aan het vertellen zijn, haha nee wij luisteren niet af, zij praten heel hard. Bij Willy's gaan we later gezellig onder de parasol wat eten en drinken. De cappucino automaat is kapot maar love ik maak lekker verse koffie voor je, de meiden in de bediening zijn zeer aardig. 

We hebben heerlijk 4 uur zonnebadend doorgebracht op Pine Island. De koelkoffer heeft zijn werk goed gedaan. alles wat heel koud gebleven. 

Terug naar de villa waar we ook nog lekker bij het zwembad verder genieten, het idee dat het hier de laatste dag was geeft een raar gevoel. Inpakken staat ook helemaal niet op het verlanglijstje en stellen we zoooo lang mogelijk uit. 

Vanavond hebben we een date met Jacco, Chantal, Frances en Mitchel. Om 7 uur gaan we eten bij de Outback. Zij komen eerst nog even onze villa bewonderen en dan rijden we door. Zo wat een drukte op de parkeerplaats, de wachttijd is 35 minten euh in Inverness? Het blijkt een no worries wednesday te zijn, vandaag een 3 gangen menu vanaf usd 12,99. We gaan netjes in de wachtrij maar na 15 minuten gaat de pieper al af en kunnen we aan tafel. We bestellen de Ahi Tuna, ceasar salad, sirloin steak, boomerang cheeseburger, pasta met garnalen en als desert komt er ijs en key lime pie. Het is een gezellige boel aan tafel en als onze serveerster ratelt aan een stuk door. 

We gaan bijna als laatsten de tent uit.Tijd om afscheid te nemen, wij dragen het stokje over en zij blijven hier nog lekker genieten. Dan toch starten met de koffers inpakken, de extra meegenomen tas komt tevoorschijn en ook de handbagage trolley komt vol. We nemen nog even een gezellig drankje bij de pool en proosten op een heerlijke tijd in de USA, waar we allemaal vinden dat het weer tekort vast. Hoe lang moet je gaan om dat gevoel niet te hebben?? Morgen checken we uit en hebben nog wat boodschappen te doen bij oa Publix, Walmart, TJ Maxx, Old Navy en dan maken we de rit naar Atlanta waar we nog een nacht verblijven. Wat was het een heerlijke zonnige dag in Florida.